Toegankelijkheid
Op 18 maart legden wij onze StemPunt-leden de vraag voor hoe zij staan tegenover de landelijke staking voor pensioen. Hierop kwamen ruim 7.200 reacties. Dat is 20% meer dan gebruikelijk op onze ‘Topic van de Dag’. Een zeer ruime meerderheid van 88% betuigde steun door aan te geven achter de staking te staan. Op 28 mei legden we deze vraag nogmaals aan de StemPunt-leden voor, de dag dat het OV nagenoeg geheel plat lag. Ook deze staking kon op grote steun rekenen: 80% geeft aan begrip te hebben voor stakingen gericht op een maximale pensioenleeftijd van 66 jaar. Deze keer reageerden er nagenoeg 5.000 Stempuntleden op de vraag van de dag.
De reacties samenvattend pleit men voor een gedifferentieerd beleid. Dat wil zeggen dat er per beroepsgroep andere regels gelden voor de leeftijd waarop men met pensioen kan gaan. En voor keuzemogelijkheid: heb je plezier in je werk, kun je het fysiek en geestelijk nog goed aan, dan dien je de mogelijkheid te hebben langer door te werken.
De meest voorkomende reactie die de vraag oproept: wat is een zwaar beroep? Hierbij noemt men veelal werken in de bouw. Dat is niet alleen gerelateerd aan het feit dat het fysiek zwaar is maar ook aan het gegeven dat vele, huidige oudere bouwvakkers, destijds al op hun 15e jaar zijn begonnen met werken. Dat is anders dan voor iemand die na de middelbare school nog een aantal jaren studie volgt en dan ‘pas’ aan het werk gaat.
Over de vraag of fysiek werk zwaarder is dan psychisch belastend werk kunnen we eindeloos discussiëren. Voorbeelden te over die de ene kant of de andere kant op wijzen. Ook de vraag of je plezier in je werk hebt, afwisselend werk of monotoon werk verricht, draagt bij aan de kwalificatie ‘zwaar’ of niet. Dit zijn persoonlijke ervaringen. De vraag hierbij is: willen we één werkbare definitie van zwaar werk? Of moeten we op zoek naar een passende oplossing, betaalbaar voor de samenleving en met een goede kwaliteit van leven ook na 40 of zelfs 50 jaar werken. Uit de reacties op de vraag naar begrip voor de staking komt als voorkeur naar boven dat het werkzame leven aan een bepaald aantal jaren werken gekoppeld dient te worden. En dus niet aan leeftijd. Er is steun voor het idee dat bepaalde beroepsgroepen voor hun 65ste stoppen en andere erna. Dit blijkt uit onderstaande quotes:
Naast de discussie over wat wel en niet zwaar werk is, roept de vraag of men wel of niet achter de staking staat, ook andersoortige reacties op. Die doelen op de overvolle pensioenpotten en het regeringsbeleid waarmee ouderen zwaar benadeeld worden.
Zoals gezegd is er ook brede steun voor deze tweede staking. Wanneer de overleggen vastlopen, is dit het ultieme middel, zo reageert men. Daarnaast zien we in de reacties terug dat AOW en pensioen door elkaar gehaald blijven worden en het idee leeft dat de ingelegde pensioenpremies niet (of slechts deels) later uitgekeerd zullen worden.
De teneur in de reacties blijft: zorg voor een voor ieder passende oplossing.
Is in het licht van bovenstaande de discussie over ‘solidariteit en collectiviteit’ versus ‘individualiteit en keuzevrijheid’ wel terecht of zijn we als Nederlanders solidair met iedereen die zelf wil kunnen kiezen wat zijn maximale pensioenleeftijd is, uiteraard met in achtneming van een redelijke ondergrens?
Wilt u ook een Topic van de Dag voorleggen aan een panel waarin ruim 60.000 Nederlanders deelnemen? Laat het ons weten!
Neem voor meer informatie over dit artikel contact op met Irene Zondervan.
Copyright ©2023 Motivaction International. All Rights Reserved